واسه ما که در کلان‌شهری مثل تهران زندگی می‌کنیم، پاییز با همه زیبایی‌هاش خیلی هم جذاب نیس چون که به جای رنگ و برگ و غروب‌های سرخ و صورتی، چشمامون کاسه خون، نفس‌هامون تنگ، بدنمون بی‌حال و حوصله‌مون کم می‌شه. به چه دلیل؟ چون همیشه داریم دود و سرب تنفس می‌کنیم.
هر چی به زمستون نزدیک‌تر می‌شیم، تار بودن هوا بیشتر کرد می‌یابد و دیگه نه ساختمون‌های دو تا خیابون اون طرف‌تر دیده می‌شن، نه برج بلند میلاد. هر چی هست، دود، سرفه و اشک‌ریزشه.
بعضی از آمارها و مسئولان در شهرداری‌ها می‌می گن پاییز و زمستون پرندگان شهرهای آلوده ایران به جاهای دیگه مهاجرت می‌کنن. اما آدم‌ها که نمی‌تونن مهاجرت فصلی کنن باید واسه جلوگیری از خیلی بد‌شدن شرایط محیط زیستشان کاری کنن. اما در ایران توجه به محیط زیست خیلی موردتوجه نیس.
فارغ از شکلای جور واجور و اقسام مریضی‌ها و مشکلاتی که به واسطه این هوای آلوده دچارشان می‌شیم، تازگیا محققان چینی مدعی شده‌ان که آلودگی دراز مدت هوا با افت توانایی‌های شناختی از جمله هوش آدم رابطه مستقیم داره.
هم اینکه گفته می‌شه آثار منفی آلودگی هوا با افزایش سن بیشتر شده و بر مردان بیشتر از زنان اثر میذاره.
به گزارش بی‌بی‌سی، واسه این تحقیق، محققان چینی و آمریکایی از دانشگاه‌های پکن و ییل، مهارت‌های ریاضی و کلامی بیست هزار نفر رو در طول چهار سال زیر نظر گرفتن. شرکت‌کنندگان در تحقیق از هر دو جنس بودن و ده سال به بالا سن داشتن و باید ٢۴ سوال ریاضی استاندارد و ٣۴ سوال تشخیص کلمات رو جواب می‌دادن.
محققان هم اینکه دی اکسید گوگرد، دی اکسید نیتروژن و ذرات آویزون کمتر از ده میکرومتر رو در محل زندگی شرکت‌کنندگان اندازه گرفتن. منواکسیدکربن، ازن و ذرات آویزون بزرگتر در این تحقیق اندازه‌گیری نشدن.
در این تحقیق اومده: «ما دلایلی رو ارائه می‌کنیم که نشون می‌دهد تاثیر آلودگی هوا بر آزمون‌های مهارت کلامی با افزایش سن روشن‌تر می‌شه به خصوص در مردان و آدمایی که تحصیلات کمی دارن.»
محققان این تحقیق حدس می‌زنند که تاثیر آلودگی هوا بر مردانی که تحصیلات کمی دارن بیشتره چون این افراد بیشتر مشاغل یدی در فضای باز رو انجام میدن.
به گفته صندوق پشتیبانی از کودکان سازمان ملل، یونیسف، مغز نوزادان زیر یه سال که هوای آلوده تنفس می‌کنن، بیشتر از بقیه کودکان در برابر خطره.
براساس آمار رسمی دنیا، ۹۱ درصد جمعیت شهرهای دنیا در برابر آلودگی هوا قرار دارن. این در حالیه که آلودگی هوا خطر مریضی‌های داغون کننده ای مثل فراموشی و دیگه شکلای جور واجور دمانس (زوال عقل) رو افزایش می‌دهد. در گذشته هم ثابت شده بود آلودگی هوا بر توانایی‌های شناختی مثل حافظه، دلیل آوردن، محاسبه، قضاوت، حل مسئله، تصمیم‌گیری، مهارت‌های کلامی، کسب معلومات، هوش آدم اثر منفی داره.
به گفته سازمان بهداشت جهانی، آلودگی هوا عامل بیشتر از هفت میلیون مرگ زودرس در دنیا هستش.
حدود ۱۲.۵ درصد موارد مرگ در ایران در اثر آلودگی هواست. بد نیس بدونین آلودگی هوا در سال ۱۳۹۵ جون نزدیک به پنجاه هزار نفر رو گرفت.
بر این پایه، شمار مرگ و میر به وجود اومده به وسیله آلودگی هوا، بیشتر از مرگ و میر هرساله به وجود اومده به وسیله دچار شدن به مریضی‌هایی مانند ایدز (۱.۱ میلیون نفر)، سل (۱.۴ میلیون نفر)، دیابت (۱.۶ میلیون نفر) و حوادث جاده‌ای (۱.۳ میلیون نفر) است.
پایین‌ترین اندازه مرگ و میر در اثر این مشکل هم به پنج کشور شمال اروپا یعنی سوئد، فنلاند، نروژ، ایرلند و ایسلند تعلق داره.
اندازه مرگ و میر در این کشورها ۴.۲ مرگ در ازای هر ۱۰ هزار نفره.
یونیسف گفته تنفس ذرات سمی هوا به سلول‌های مغز آسیب می‌رساند و تکامل اونو ضعیف کردن می‌کنه.
آلاینده‌های هوا می‌تونن مستقیما بر مواد شیمیایی مغز تاثیر بذارن؛ مثلا ذرات آویزون می‌تونن سموم رو وارد مغز کنن و بعضی آلاینده‌ها ممکنه باعث مشکلات روانشناختی مثل افسردگی شن.
تقریبا همه از نتیجه‌های آلاینده‌های محیطی واسه سلامت بدن آگاه هستیم و بعضی وقتا دچار مریضی‌های به وجود اومده به وسیله این آلودگی‌ها هم شده‌ایم. اما به صورت‌کلی باید گفت نتیجه‌های آلودگی هوا واسه سلامت، شامل مریضی‌های برگشت‌پذیری هم‌چون خارش گلو، سردرد، سرگیجه و سوزش چشم و تاری دیده. سکته مغزی، مریضی‌های عروق قلب (ایسکمیک)، مریضی‌های انسدادی طولانی ریه، عفونت‌های زیاد تحتانی دستگاه تنفسی کودکان و سرطان ریه از دیگر مریضی‌هایی هستن که ممکنه در اثر آلاینده‌های هوا ایجاد شن.
رابطه مستقیمی بین “هوش کلامی و غیرکلامی، حافظه، نمره‌های پایین درسی علم‌آموزان و هم اینکه مشکلات عصبی اونا” با استنشاق هوای سمی هست و این اثرات می‌تونه نا تموم باشه.
زندگی شهرنشینی با آلودگی‌های شیمیایی حاصل از فعالیت‌های صنعتی و زندگی روستانشینی با آلودگی‌های حاصل از سوخت‌های فسیلی که به خاطر گرمایش و پخت غذا بکار می‌رود، همراه س. آلودگی هوا به یه بحران خطرناک در جهان تبدیل شده؛ در حالی که کشورای پیشرفته مبادرت به پاکسازی محیط می‌کنن، خیلی از کشورای در حال پیشرفت به دلیل تلاش واسه رسیدن به رشد اقتصادی بیشتر، از جریان پاکسازی بازمانده‌ان.
