۲۳ مهر امسال فیلمی روی پرده سینماهای آمریکا میره که روایتی مستند از زندگی کریسین چوبوک -نویسنده، خبرنگار و مجری شبکه ABC در دهه ۷۰ میلادی رو به تصویر می کشه. خبرنگاری که یکی از تلخ ترین و دلخراش ترین خودکشیا تاریخ رو به نام خود ثبت کرده.
پایگاه اینترنتی روزنامه سان در شماره دیروز خود با منتشر کردن تاریخ نمایش فیلم “کریستین” آخرین ساخته آنتونیو کامپوس نوشت: صحنه خودکشی کریستین چوبوک اونم در برنامه ای زنده و در مقابل دیدگان صدها هزار تماشاگر، بواقع شُک آور ترین لحظه در تاریخ پخش برنامه های تلویزیونی حساب می شه.
در حالیکه تنها ۸ دقیقه از شروع برنامه گذشته بود، کریستین ۲۹ ساله رو به دوربین میگه: «و حالا طبق سیاست‌های پخش وقایع خشن کانال ۴۰، می‌خواهیم یه واقعه رو اولین بار پخش کنیم!» اسلحه کمری رُوِلور رو از زیر میز بالا می آورد، لوله رو پشت سرش میذاره و شلیک می کنه …
کریستین پونزده ساعت بعد در بیمارستان جون سپرد.
بینندگان اون روز برنامه کریستین کل ماجرا رو بطور کامل دیدن، چون جفت و جور کنندگان برنامه تنها تونستن پس از افتادن اون روی میز استدیو، پخش زنده رو قطع کنن. اما اینکه به چه دلیل خبرنگاری جوون و موفق مثل چوبوک دست به اینجور کار وحشتناکی زده، پرسشیه که سازندگان فیلم جدید “کریستین” تلاش دارن به اون جواب بدن.
در این فیلم که هفته گذشته در فستیوال فیلم لندن به نمایش درآمد و اتفاقا نظر خیلی از منتقدان و تماشاگران رو به خود جلب کرد، ربه کا هال- هنرپیشه معروف بریتانیایی (بازیگر فیلم ویکی کریستینا بارسلونا) در نقش چوبوک اجرای نقش کرده. به نظر خیلی از کارشناسان سینمایی این بهترین بازی هال در کل دوران حرفه ایش حساب می شه.
کِرِگ چوبوک داداش جوون تر کریستین درباره این فیلم سینمایی و تراژدی دردناک زندگی آبجی بزرگترش به روزنامه سان گفت: درک می کنم به چه دلیل زندگی خواهرم و چگونگی مرگ اون واسه مردم و جفت و جور کنندگان سینمایی جذابه. “خودکشی در ملاء عام” یه پله بالاتر از خودکشی معمولیه و نتیجه خشم و غضبیه که من اونو نمی فهمم. در ۴۲ سال گذشته، تقریبا روزی نبوده که به این حادثه تلخ فکر نکنم.
“چند سال تلاش کردم تا وقتی که پدر و مادرم زنده هستن فیلمی در این باره ساخته نشه، تا اینطوری غم و مصیبت این مرگ دلخراش واسه اونا زنده نگردد.”
ایشون با بیان اینکه با اینکه موفق شدم تا قبل از مرگ پدر، مادر و برادرم فیلمی درباره زندگی کریستین ساخته نشه تاکید کرد: اما از اینکه امروز باید تماشاگر نمایش فیلمی باشم که محوریت اون زندگی عاشقانه ناموفق خواهرم و مجرد بودن اون تا ۲۹ سالگیه، بسیار ناراحتم.
کرگ ادامه داد: دو رابطه ناتموم عاشقانه در زندگی خواهرم وجود داشته.
اول به دوران نوجوونی اون برمیگرده که با مرگ نامزدش بر اثر یه حادثه رانندگی تموم شد و دومی به سالها بعد و رابطه عاشقانه اون با یکی از همکارانش برمیگرده که به دلیل مخالفت بابام هیچ وقت به آخرسر نرسید.
کرگ در ادامه با تاکید بر اینکه هیچوقت به دیدن فیلم نمیره، گفت: امیدوارم کسایی که واسه دیدن فیلم به سینما می رن بیشتر از غرق شدن در داستان اون، سسعی کنن شخصیت واقعی کریستین رو کشف کنن. اینکه اون چیجوری انسانی بود و چقدر واسه کمک به آدمایی که در شرایط مشابه اش قرار داشتن، تلاش می کنین.
بخش مهمی از این فیلم به رابطه ناتموم کریستین و همکار خبرنگارش جورج پیتر راین اختصاص یافته که نقش اونو مایکل هال (نقش اول سریال دِکستِر) بازی می کنه.
محور برجسته دیگه در این فیلم به اختلاف نظر جدی و همیشگی کریستین با روسای خود بر سر هدف اصلی برنامه برمیگرده. جایی که جفت و جور کنندگان برنامه عقیده داشتن “خونریزی و خشونت همیشه مخاطب رو با خود می کشه”، همیشه با اعتراض و نفرت کریستین همراه بود.
کرگ درباره شرایط روحی خواهرش مثل گفت: از حدود ۱۰ سالگی نشونه هایی از افسردگی در کریستین پیدا شد اما هیچ وقت تشخیص مناسبی درباره شرایط روانی ایشون داده نشد.
بعدا مشخص شد خواهرم از مشکل عصبی “دو قطبی” رنج می برده و پزشکان با تشخیص یه جور “افسردگی کلی” در تلاش واسه درمان اون بودن. غافل از اینکه درمانای انجام شده فقط به خیلی بد تر شدن شرایط خواهرم میرسه.
کرگ درباره روزای آخر زندگی خواهرش به این روزنامه انگلیسی گفت: هفته قبل از خودکشی، کریستین یه تیکه جواهر مهم که طی چند نسل در خونواده ما چرخیده بود رو به نامزدم هدیه کرد.
هدیه ای بسیار مهم که در اون زمان همه فکر می کردیم از سر مهربانی و استقبال از عضو جدید خونواده باشه. اما واقعیت این بود که دیگه هیچی واسه کریستین ارزشی نداشت و تلاش می کرد با بخشیدن اونا به بقیه، باعث خوشحالی دور و بریا شه.
اما انتخاب روز خودکشی هم جالبه. کریستین روزی رو واسه پایان دادن به زندگی خود انتخاب کرد که برادرانش سرکار بودن و پدر بزرگ و مادربزرگش هم که عموما برنامه رو بطور مستقیم تماشا می کردن، وقت دکتر داشتن.
مستندی دیگه هم امسال درباره مرگ تلخ این خبرنگار ساخته شده که تماشای اونم شاید زوایایی دیگه از زندگی کریستین رو بازگو کنه.
