جایگاه زنان در تبلیغات صدا و سیما، به طور کامل براساس موازین و مقررات شرعیه و رسانه ملی، سخت گیریای بسیاری در پخش چهره و پوشش بانوان در تبلیغات تجاری داره.
این سخت گیریا، به مراتب بیشتر از سخت گیریای عادی رسانه ملی در نمایش لباس و اندام بانوان در فیلما و سریالای تلویزیونیه.

با این حال، انگار با وجود سخت گیریای کمیسیون تبلیغات رسانه ملی در نمایش بانوان در تبلیغات خوش آب و رنگ شبکه های زیاد، بازم جایگاه زنان در تبلیغات صدا و سیما، در سطح تبلیغ جنسای خوردنی و پوشیدنی، محدود شده.

تیزرهای تبلیغاتی صدا و سیما که با حضور چهره های زن شناخته شده در میدون تبلیغات ساخته می شه، تجارت پرسودی رو نصیب شرکتا و موسسات سازنده قرار میده. بعضی وقتا تماشاگر به کار گیری اعضای خونواده مدیران و صاحبان صنایع در تیزرهای تلویزیونی هستیم که در دنیای تبلیغات، خیلی عادی نیس.

تاملی بر ۳ اصل

طبق اصل ۵۶ دستورالعمل قوانین تولید آگهی تلویزیونی به وسیله اداره کل بازرگانی رسانه ملی، زن در نظام مقدس اسلامی از موقعیت خاصی برخورداره و قوانین و احکام مقدس اسلام واسه زن جایگاه رفیعی رو قائله، پس به کار گیری حضور خانوم هادر آگهیای رادیو تلویزیونی لازمه اعمال دقتای خاصیه و باید جایگاه زن مسلمون و شئون اون مورد توجه باشه.

طبق اصل ۵۹، آگهیای رادیو تلویزیونی نباید تداعی کننده این باشه که اشتغال و تلاش زن ایرونی محدود به امور منزله و در میدونای علمی و فرهنگی حضور نداره و کلا زن مسلمون ایرونی نباید تحقیر شه.

طبق اصل ۶۲، آگهی‌ها نباید تداعی کننده این فکر باشه که زن‌ها از مردها ضعیف ترن و نقش هر کدوم باید کامل و بی اشکال مشخص شه.

 

اون چیزی که عیانه . . .

 

بعضی از بانوانی که در تبلیغات صدا و سیما هستن و بعضی وقتا، پای ثابت خیلی از تبلیغات هستن، در فضای اینستاگرام، چهره و روش متفاوتی دارن و تعدادی از اونا، کارشناسان رشته های جور واجور علم و فناوری هستن که میشه از مهارت اونا در بخشایی به جز تبلیغات چند ثانیه ای هم، استفاده کرد.

در سال ۹۸ که رهبر انقلاب از اون به عنوان سال رونق تولید یاد کردن، شایسته س که حضور بانوان به خصوص چهره های سرشناس تبلیغاتی و رسانه ای، بتونه جریان برنامه سازی سیما رو به سمت و طرف معرفی فرصتای کار و کاسبی خونگی که رونق اقتصاد ملی رو دلیل می شه، بفرسته.

واسه پیش برد رونق ملی، رونق تولید و پیشرفت بهره وری در صنعت کالا و خدمات، رسانه ملی به عنوان دانشگاه بزرگ چند رسانه ای، مسئولیت خطیری داره که باید به اون توجه شه.
وظیفه رسانه ملی در این حد نیس که واسه جبران هزینه های هنگفت ساخت فیلم و سریال و مدیریت ده ها شبکه تلویزیونی و رادیویی، صبح تا شام مجریان جورواجور رو در شبکه ها روی آنتن آورده و از اونا واسه جبران خدمات، درخواست شه که فلان عدد رو به فلان سامانه ارسال کنن تا در قرعه کشی فلان برند و اسپانسر شرکت کنن.

علاوه بر این، در شأن رسانه نیس که تمرکز تبلیغ پفک و عطر و شامپو و صابون و شیر و پودر رختشویی و قابلمه و آبمیوه، روی چهره و جذابیت بانوان استوار شه و حضور بانوان در میدونای اقتصادی و تجاری، به تبلیغ چند ثانیه ای جنسای مصرفی اشاره شده، محدود شه.
بیشتر از نصف جامعه فرهیختگان و دانشجویان ایرونی رو بانوان تحصیل کرده، کار بلد، کارآفرین و ماهر تشکیل میده که حضور اونا در میدون مدیریتی پایین دستی و بالا دستی سیاست و صنعت و اقتصاد، دیده می شه و در ۲ دهه گذشته هم زیاد شده.

چند انتظار

چه خوبه که:

  •  در سال رونق تولید، رسانه ملی از زنان کارآفرین و موفق ایرونی در برنامه سازی استفاده کنین.
  • در سال رونق تولید، حضور زنان در تبلیغات صدا و سیما، محدود به پفک و پوشک و قابلمه و . . . نشه.
  •  در سال رونق تولید، بانوان کارآفرین بافرهنگ ایرونی در ۳۱ استان کشور، اجناس و خدمات و اختراعات و اکتشافات خود رو در لابلای برنامه های رسانه ملی، معرفی و تبلیغ کنن.
  •  در سال رونق تولید، از بانوان کارآفرین و موفق ایرونی واسه تبلیغ اجناس علم بنیان استفاده شه.
  •  در سال رونق تولید، از بانوان موفق ۳۱ استان کشور، واسه معرفی کتابای خوب واسه جامعه کم کتاب خوان ایران، استفاده شه.
  •  در سال رونق تولید، حجم به کار گیری بانوان جوون واسه تبلیغ جنسای مصرفی معمولی کم بشه.
  •  در سال ۱۳۹۸، به کار گیری بانوان متخصص در روند برنامه سازی، اجرا و هدایت بعضی از پروژه های پایین دستی و بالادستی رسانه ملی، روند صعودی پیدا کنه.

به نظر می رسه، تنها نمونه استفاده ابزاری از زنان در تبلیغات رسانه ملی، سوء به کار گیری جنس واسه جذابیت سازی و فرصت آفرین در کار و کاسبی و سرمایه داری نباشه و باید معیارهای دیگری هم در نظر گرفته شه.
شاید، پیشرفت پروتکلای تبلیغاتی سیما به خاطر کاهش تمرکز تبلیغ جنسای معمولی مصرفی به وسیله بانوان و افزایش خیره کننده نقش زنان در تبلیغ اجناس علم بنیان که محصول پارکای فناوری و شرکتای استارت آپ علم بنیانه، بتونه توجه جامعه زنان به خصوص قشر جوون رو به اقتصاد علم بنیان ثروت آفرین امروز ایران، جلب کنه.

اینکه ما بانوان محجبه با روسری و مانتوهای رنگارنگ شیک و لاکچری رو صبح تا شام واسه تبلیغ پوشک و تخمه و لواشک و آبمیوه و روغن و فرش و قابلمه و مایع ظرفشویی و ماشین لباسشویی و اجاق گاز ببینیم، اصلا ایراد نداره. اشکالی شرع و قانونی به این روش وارد نیس.
اما باید توجه داشت که ، سطح و قد و قواره بانوان ایرونی در میدون اقتصاد و رونق ملی و رشد ناخالص ملی ایران (که مدیون همه بانوان ایرانیه)، در سطح خوردنی و پوشیدنیه؟

به امید اون که تماشاگر حضور جدی تر و پیشرفت یافته حضور بانوان در میدون برنامه سازی و تبلیغات در رسانه ملی در ایران عصر ۱۴۰۰ باشیم. میشه پایانی بر حضور چهره های خشک مردان و زنان بور و چشم زاغ واسه تبلیغ شامپو و صابون و سس و روغن و . . .  متصور شد؟